De houdbaarheid van vrouwelijkheid

Vrouwelijkheid gaat verder dan baarmoeder en bloed weet ik inmiddels en daar pleit ik hartstochtelijk voor,

want de vrouw na de overgang zou er veel meer toe moeten doen.

Er is de laatste jaren veel te doen over het balanceren van het mannelijke en het vrouwelijke, en dat maakt me enorm gelukkig, want zonder harmonie zullen er nooit oplossingen komen voor de vele problemen waarmee we dagelijks te maken hebben.

Toch blijkt het definiëren van wat vrouwelijk en wat mannelijk is nog best lastig.

In de meer traditionele landen is er openlijk aan mijn vrouwelijkheid getwijfeld omdat ik geen kinderen heb.

Zou een dergelijke ongenuanceerde brutaliteit nou mannelijk of vrouwelijk zijn?

Nog niet zo heel lang geleden was ik in een soort liefdesrelatie met een man die mij net iets te mannelijk vond;

te zelfstandig, te onafhankelijk, te straight forward en te sterk. De vrouw als zwakker en afhankelijk zien sterkte hem in zijn mannelijkheid.

Toch vonden we elkaar vreemd genoeg ongecensureerd in het liefdesspel en loste iedere vorm van mentale balast, trauma en angst zich op in het volledig aanwezig zijn in dat ene moment.

Toen ik hem iets beter leerde kennen begreep ik dat niet zozeer de rol van zijn vader als wel die van zijn moeder een aanknopingspunt zou kunnen vormen in zijn angst om voluit te durven leven. Die subtiele suggestie dat hij misschien de onderdrukking van zijn relatie tot vrouwelijkheid zou kunnen onderzoeken werd mij niet in dank afgenomen en op denigrerende wijze plaatste hij mij vele treden lager op de ladder van (zijn) kennis.

Hij was, zo liet hij weten, spiritueel verder ontwikkeld dan ik.

Te vaak komt het mij voor dat authentieke vrouwelijkheid geassocieerd wordt met de baarmoeder en als hoogtepunt het bloed tijdens de menstruatie. Dat het krijgen van kinderen voor de meeste mensen één van de mooiste en meest belangrijke gebeurtenissen in het leven is wil ik zonder meer aannemen, het menstrueren en baren zelf daarentegen zijn toch echt minder goddinnelijk en romantisch dan dikwijls geschetst wordt. 

Bovendien kan ik je inmiddels verzekeren dat je nog altijd super vrouwelijk kunt zijn als je niet meer menstrueert, sterker nog, de vele weken in mijn leven die ik wél gemenstrueerd heb waren niet bepaald de periodes waarin ik me nou lekker vrij en energiek voelde. 

Integendeel. Tijdens het wisselen van de lessen op de middelbare school moest je onderweg van de ene kant van het gebouw naar de andere ergens tussendoor nog in de rij voor het toilet wachten, snel je tampon of maandverband verwisselen, je iets op zien te frissen om vervolgens nog op tijd het leslokaal in te schieten.

Hoe vaak kwam het door de jaren heen niet voor dat je opstond en acuut leegliep terwijl je niet lang daarvoor zekerheidshalve een tampon én maandverband met vleugels in had gedaan.

Het gepuzzel om reizen, kamperen of logeren zodanig in te plannen dat je ongemakken en onhandigheden kon omzeilen.

Het is sowieso verbazingwekkend hoe veel meisjes en vrouwen de kunst verstaan van het onzichtbaar maken van een essentieel onderdeel van ons leven. De buikpijn, de soms bijna niet te harden buikkrampen, de puistjes en de blauwe aderen in je benen vanwege het pilgebruik.

Het ondergoed dat je niet meer schoon krijgt, de bloedexplosie op het laken in de hotelkamer, en een briefje ‘sorry!’ of de geur van vrijgekomen bloed waardoor de zin om te vrijen je vergaat.

Nee, vrouwelijkheid gaat verder dan baarmoeder en bloed weet ik inmiddels en daar pleit ik hartstochtelijk voor, want de vrouw na de overgang zou er veel meer toe moeten doen. Tuurlijk, ook ik vind jonge gezonde mensen er prachtig uitzien. Als ik jonge vrouwen masseer herinner ik mij hoe ik ooit in een strak glanzende huid leefde en ik zou haar wel 10x willen vertellen dat ze niet onzeker hoeft te zijn, dat ze ertoe doet, alleen al door er te zijn. Maar dat is iets wat het leven zelf ons leert en daarom vind ik gerijpte mensen ook zo rete interessant. Die blik, die oogopslag of dat subtiele lachje dat laat zien inmiddels zoveel meer te begrijpen van the walk of life. Die rimpels en grijze haren en vooral de mensen die daar niet zo mee zitten, die fascineren pas echt.

Ik weet het, lang niet iedereen die ouder wordt is wijzer en wijsheid is ook niet een pré in onze samenleving, vooral het zichtbare is de maatstaf.

Vaak maken we daardoor de vergissing om de begrippen mannelijk en vrouwelijk persoonlijk uit te leggen, terwijl mannelijk niet per definitie over mannen gaat, net zo min als vrouwelijkheid slechts aan vrouwen is voorbehouden.

De meest inzichtelijke manier om te begrijpen waarom twee ogenschijnlijke tegenpolen alleen in de aanwezigheid van de andere betekenis krijgen is voor mij de filosofie van yin en yang.

Binnen een cirkel zijn de witte en de zwarte druppel even groot.

De zwarte druppel is niet volledig zwart want het heeft een puntje wit in zich, en andersom leeft er in de witte druppel iets zwarts. 

De golvende lijn tussen zwart en wit geeft aan dat niets absoluut is, dat er altijd uitwisseling plaatsvindt en dat het ene moment meer yin in zich heeft en het andere moment juist meer yang, en dat alles in overeenstemming met de Tao.

Deze video illustreert de basis kenmerken van Tao (Dao zoals Engelstaligen zeggen).

Ik ben geen specialist maar weet wel dat Tao geen religie is zoals in deze video gezegd wordt.

#vrouwelijkheid #mannelijkheid #menstruatie #overgang #yinyang #vrede #balans #harmonie