Over Buenos Aires, Hong Kong en waarom ik thee ga schenken.
Thee is na water de meest gedronken drank ter wereld.
Het drinken van thee heeft een enorm lange en rijke geschiedenis,
echt duizenden jaren terug,
en kent vele variaties, tradities en rituelen.
Als middelbare scholier dronk ik sloten thee.
Mijn prachtige glazen theepot op theelichtje prijkte op een apart tafeltje naast mij, zodat ik tijdens het huiswerk maken steeds weer bij kon tanken. Pas tijdens mijn studententijd ben ik koffie gaan drinken en op de een of andere manier heeft dat lang de overhand gehad.
Maar de fascinatie voor thee is gebleven en ik wist dat ik me er ooit verder in zou gaan verdiepen.
Het drinken van thee is in grote delen van de wereld verbonden met ceremonie en traditie en vrijwel overal wordt theedrinken geassocieerd met samen-zijn en delen. Als het even kan probeer ik tijdens mijn reizen in landen waar thee (in de ruimste zin van het woord) een traditie heeft,
er iets van mee te maken.
Ik dronk mierzoete APPELTHEE bij een tapijtenhandelaar in Istanboel, en mijmerde boven de geurige warme damp van mijn glaasje THE A LA MENTHE in Marokko. Heerlijk! Dat smaakt echt zó anders dan muntthee in Nederland! Echte muntthee zet je met aandacht, én muntthee is groene thee waar je verse muntblaadjes aan toevoegt! Dus plens nooit meer kokend water over muntblaadjes alsjeblieft!
En ja, in Buenos Aires dronk ik uiteraard elke dag YERBA MATE (link naar video), ricísimo!
Ik kocht er een boek over, El Arte de Cebar Mate (de kunst van het bereiden van mate) want het is nog niet zomaar makkelijk om meerdere malen op te schenken zonder dat de smaak vermindert.
De yerba (kruiden) worden meestal uit een kalebas gedronken.
Je overgiet de kruiden met warm water en zuigt de 'thee' op
door een metalen 'rietje', een bombilla.
Deze kalebas en bombilla op de foto kocht ik in Buenos Aires,
en ik heb ook nog setjes in Barcelona en in Florence gekocht
toen ik daar enkele dagen verbleef en de specifieke smaak (bitter)
en geur toch wel erg miste.
De grote steden in Argentinië vormen een smeltkroes aan culturen, rassen en religies,
maar het merendeel van haar bewoners heeft wortels in Spanje en Italië.
CONFITERIAS IN BUENOS AIRES
Misschien niet specifiek thee, maar wel leuk om in dit artikel over te vertellen, zijn de fraaie koffie- en theehuizen in Buenos Aires.
Laat ik ze voor het gemak tearooms noemen. Ze bevinden zich vaak ik hele fraaie klassieke of art-deco panden.
In Argentinië heten ze confiterías, en die hebben indruk gemaakt toen ik er in 1997 een maand woonde om tango te leven.
La Confítería Ideal is (was?) vooral bekend vanwege de tango salons (milongas) die er gehouden werden. Ik ging er vooral 's middags naartoe, want 's avonds waren er tango-gelegenheden waar meer reuring was. La Ideal wordt inmiddels gezien als monument en volledig gerestaureerd.
La Violetas is meerdere malen
uitgeroepen tot de meest respectabele confitería. In Las Violetas wordt niet gedanst, maar wel gedronken en erg lekker (zoet) gegeten. Op deze foto ben ik
samen met Teresa en Laurens, d.w.z Teresa maakt de foto.
En dan is er Café Tortoni, de oudste in Buenos Aires. Destijds (1997) hoefde je nog niet in de rij te staan, maar populair was het wel.
In het verlengde van de confiterías; even iets over AFTERNOON TEA of High Tea.
Afternoon Tea moet je inplannen, dat doe je niet even tussendoor.
Ik dronk het in stijl bij o.a Harrod's in Londen, The Raffle's in Singapore en uiteraard zondagmiddag in The Peninsula in Hong Kong.
Tja, staartje Engels kolonialisme.
CHINESE THEE
Eind jaren '80 ging ik voor het eerst naar Hong Kong en ik ben er sindsdien heel vaak geweest. De laatste keer was in 2010 en de stad heeft op een vreemde manier een heel speciaal plekje in mijn hart. Ik kwam er voor mijn werk als kledingontwerpster, en tijd is geld, dus er was weinig ruimte om andere dingen te doen.
Eten is voor Chinezen heel erg belangrijk en het schenken van thee bij de maaltijd is voor ons ronduit hilarisch.
Je begint met een heel gezelschap aan een grote ronde tafel met een schoon tafellaken en als we uiteindelijk de zaal verlaten lijkt het alsof er een oorlog heeft plaatsgevonden. Alles wordt snel en met veel lawaai geserveerd, en hoe elegant het tafellinnen en het serviesgoed er ook uit mogen zien, de thee wordt ruimschoots gemorst en geslingerd.
10 oktober 1991 staat er op de foto ... ik was nog niet eens 30 jaar.
Op de foto hierboven uit 2006 zie je hoe Annie en ik aan een keurig gedekte tafel beginnen voor ons dim sum ontbijt in Guangzhou.
Rechts zie je een typisch houten theetafeltje waarin het lekwater kan weg druppen. Theetafeltje of niet, het tafellaken zat na afloop vol met theevlekken omdat de serveerster de thee als een bezetene op- en uitschonk.
In Shenzhen kocht ik zo'n houten theetafeltje. (zie foto hieronder)
Deze video geeft een mooie indruk van het gebouw waar ik het theetafeltje kocht. Echt een enorme verdieping vol met theewinkeltjes!
Soms zat ik een aantal weken achtereen in Hong Kong en China. Als ik in de weekenden even tijd had probeerde ik iemand in een theehuis zover te krijgen om mij verschillende soorten thee te laten proeven en om de kunst van het bereiden en schenken mee te maken.
Echt mooie thee bereiden en drinken gaat heel wat verder dan kokend water in een grote mok op een zakje gieten.
Wist je dat de thee in zakjes het gruis en afval is van thee?
Kennis van thee gaat net zo ver als kennis van de beste wijnen en is een echt ambacht, misschien zelfs wel kunst.
Dit is zo'n theekenner (link video).
Bovenstaande foto maakte ik voorafgaand aan een theeceremonie die ik jaren geleden in mijn eigen studio hield.
Een Chinese theeceremonie is minder streng en strak als een Japanse, en je ziet het misschien, er zit ook nog een vleugje India doorheen.
Het blijkt dat wij westerse mensen, in tegenstelling tot vroeger tijden en andere tradities, het denken centraal zijn gaan stellen.
'Ik denk, dus ik ben' Descartes.
Dat heeft ons veel moois opgeleverd, maar het heeft o.a ook gemaakt dat we ons niet meer onderdeel voelen van het grotere geheel en de natuur, dat we niet goed meer kunnen voelen en dat ons denken ons in zekere zin tegenwerkt in de vorm van stress.
Mindfulness beoefenen is de duizenden jaren oude traditie waarin je jezelf oefent om bewust hier in dit moment aanwezig te zijn met een compassievol hart. Zonder tijdsdruk, vol geduld en overgave, in bescheidenheid en met respect.
"Drink your tea
slowly and reverently,
as if it is the axis
on which the world earth revolves,
slowly, evenly, without rushing
toward the future.
Live the actual moment.
Only this moment is life”
-Thich Nhat Hanh (Zen Master from Vietnam)
Verhalen uit de middeleeuwen vertellen hoe Boeddhistische monniken thee dronken om tijdens meditatie langer wakker en alert te blijven.
Zo werd het gewoonte om thee in tempels te serveren.
De rijke geschiedenis van thee, die haar bakermat in China heeft, toont heel mooi de ontwikkeling van deze drank aan.
In culturen en tradities waarin spiritualiteit een essentieel onderdeel van het leven vormt, zijn rituelen onlosmakelijk verbonden met het leven.
In het najaar van 2020 (ook afhankelijk van de ontwikkelingen t.a.v corona) zal ik beginnen met het verzorgen van lessen en workshops in meditatie
& yoga, die ik combineer met theerituelen, theeproeverijen, (sterke) theeverhalen en andere inspirerende informatie.
Ik geef deze workshops in jouw yogastudio of tijdens een andere gelegenheid.
Ik geef les in meditatie, yin yoga, yoga nidra, restorative yoga en hatha yoga. Lees hier meer over mij.
Je mag me bellen (0625413523) en ook mailen voor meer informatie.
Met warme groet, Hanneke
Reactie schrijven