De zes vrouwen

‘Al was het maar voor die zes vrouwen’ is een mantra voor mij geworden die mij eraan helpt herinneren waarvoor het ook weer is.

Die zes vrouwen staan symbool voor een aantal vrouwen in mijn yogastudio dat mij altijd trouw bleef en gretig volgde wat ik nou weer bestudeerd en bijgeleerd had.

In het boek dat ik schreef (en wat momenteel door een redacteur gelezen wordt) zeg ik:

“Lieve vrouwen, ik ben jullie zo dankbaar voor jullie verhalen en jullie vertrouwen, in elkaar, in mij en in jezelf”.

Het was tijdens een avondles in 2019 en hoe het onderwerp ter sprake kwam weet ik niet meer.

Misschien wilde ik het begrip vairagyam uitleggen, dat we hechten aan het resultaat van wat we doen.

Ik herinner me dat ik iets zei in de trend van 'al beteken ik maar iets voor zes vrouwen dan nog is mijn missie geslaagd'.

Jullie reacties waren vastberaden en hartverwarmend, want stuk voor stuk lieten jullie mij voelen hoe belangrijk mijn manier van lesgeven en kennis delen is in jullie levens.

Ik heb inmiddels mijn Dharma begrepen en tijdens momenten waarin de motivatie vertroebelt zeg ik altijd weer tegen mijzelf ‘al was het maar voor die zes vrouwen’.

Want het aantal👍 en ❤️ onder de berichten op social media kunnen een bevestiging lijken en het ego strelen, maar ik laat mij er niet meer door beïnvloeden, ik doe het immers voor die zes vrouwen.

Die zes vrouwen zijn de metafoor voor die missie waarover ik het eerder had en die missie is mijn Dharma.

Dharma is de taak of opdracht die je meegekregen hebt in dit leven. Het is de wet (wetmatigheid) die maakt dat jij doet wat je doet en het is de bijdrage die jij levert aan het grote geheel. Het is helemaal niet interessant of een ander jouw bijdrage nuttig vindt, jij doet jouw ding.

De één krijgt kinderen, de ander niet, de één krijgt vier dochters, de ander één. Over het geslacht hebben we (vooralsnog) niets te zeggen, net als over doodgaan. De één wordt politieagent, de ander politicus, weer een ander zorgmedewerker of advocaat, kunstenaar, vuilnisvrouw, vrijwilliger, onderwijzer, yogadocent, groenteman, boer ...

Volgens Mahatma Gandhi doet het er niet wát je doet maar hóe je het doet. Of je nou koning bent of straatveger, in beide gevallen vervul je je Dharma als bijdrage en uit dienstbaarheid van het grote geheel. Klinkt misschien nogal gedragen, maar het zou wel een mega-verandering teweeg brengen in de problemen waarin we ons nu bevinden. Als we allemaal vanuit het bewustzijn van het grote geheel  (macro Dharma) zouden leven en handelen dan zouden er in één klap heel veel problemen worden opgelost én hebben we nog kans dat de natuur (inclusief wijzelf) niet verloren gaat.

Het lijkt een hele preek, maar het is mijn ienimieni bijdrage en zo doen we allemaal iets.

Wie weet volg je mijn lessen en lees je mijn geschreven bijdragen, laat maar weten, vind ik leuk en daar leer ik van.