In 2009 werd er een belangrijk fascia-congres gehouden in Amsterdam.
Onder masseurs gonsde het van nieuwsgierigheid, inzichten en inspiratie met als gevolg een explosie aan opleidingen en workshops in bindweefseltherapie, deep tissue massage, trigger-point, Rolfing e.a.
Ook de sportwereld en fysiotherapie ontwikkelden tal van methoden en hulpmiddelen om de nieuw verworven kennis om te zetten
in eenvoudige oefeningen en praktische (be)handelingen, denk aan de foamrol, rollen op tennisballen en taping.
Bindweefsel is uiteraard niet nieuw, maar het belang ervan was tot nu toe onderschat gebleven.
Een ieder die vroeger een autopsie bijwoonde vertelt dat eerst het witte spul verwijderd werd om zodoende bij het echt belangrijke te komen, namelijk de spieren, organen, botten, zenuwen e.d
Als je tijdens je opleiding anatomie-lessen volgde en anatomie-boeken hebt bestudeerd dan heb je, net als ik, allerlei namen van spieren en botten moeten leren. Die leer je nog steeds, maar inmiddels spreekt men ook van spiergroepen, spierketens, anatomy trains e.a om aan te geven dat alles in ons lichaam met elkaar in verbinding staat.
Toon Hermans grapte vroeger ‘dokter als ik hier druk doet het daar pijn’ en dat zou heel goed kunnen. De oorzaak van pijn in je voet bijvoorbeeld hoeft niet persé in je voet te zijn ontstaan.
Het was dokter Jean-Cleaude Guimbarteau die als eerste bindweefsel filmde, het was een revolutie.(2005)
Bindweefsel (ook wel fascia of connective tissue genoemd) is als een matrix die alles samenhoudt.
Als je bij wijze van spreken al mijn botten en spieren weg zou halen, dan zou je mij aan de overgebleven vorm van het bindweefsel nog steeds kunnen herkennen. Fascia zit o.a in en om je botten en spieren, het draagt je organen, het zijn de banden en pezen, het houdt je uiteindelijk overeind en het is van levensbelang.
Denk maar aan zo’n elastieken drukpoppetje, dat als je het verbindende weefsel (elastiek in dit geval) weghaalt instort.
Ja, daar is zelfs een yoga-poppetje van gemaakt (yogi push puppet @kikkerland.com)
want de nieuwe inzichten in dit fascinerende fascia werden ook reeds in de beoefening van yoga onderzocht.
Als nieuwsgierige en onderzoekende persoon en in de leer bij o.a doctor Motoyama, ontwikkelde Paul Grilley samen met zijn vrouw Suzie, yin yoga.
Is yin yoga dus een nieuwe yogavorm? Nee integendeel, alleen de naam is nieuw.
Daarover een andere keer meer, maar wat ik echt adembenemend vind is hoe de kennis en wijsheden van oost en west (yin & yang) hier samenkomen. Dr. Motoyama heeft namelijk ontdekt dat in dat fascia de meridianen (nadi’s genoemd in India) lopen en dat als daar voor langere tijd druk of strekking op gegeven wordt (= yin), onze vitale levensenergie (chi of prana genoemd) haar werking gaat doen in die hele matrix in ons hele lichaam (=yang).
In een ander blog deelde ik ooit een mooi artikel over het bewijs van meridianen.
Dat ‘lichaam’ mag je ruim opvatten, dus niet alleen het fysieke, maar ook je ademhaling, je gedachten en emoties, alles in en aan jou, is onderdeel van het hele proces.
Ook daar is inmiddels veel onderzoek naar gedaan en weet men hoe herinneringen, pijnen en trauma’s (en echt niet alleen de overduidelijk heftige trauma's) ‘imprints’ kunnen veroorzaken die zich door de hele matrix verplaatsen. (Dr.Gabor Maté) (Bessel van der Kolk - The body keeps the score)
Naast repeterende bewegingen heeft het aanhouden van één houding voor langere tijd een evenredig helend (lees gezond) effect op ons hele ZIJN.
Dat vinden we nog altijd lastig te accepteren want in onze hoofden is yang (snel, veel, zweten, beweging, repeterend, spierpijn) toch stiekem ‘beter’ dan yin, terwijl yin en yang samen de cirkel rond maken, en die ronde cirkel staat voor balans.
De Grilley’s hebben de naam 'yin yoga' niet geregistreerd en dus zijn er inmiddels vele variaties ontstaan met allerlei toevoegingen.
Yin yoga wordt dus niet overal op dezelfde manier onderwezen.
De manier waarop ik yin yoga geef ligt nog dicht bij de yogastijl die de Grilley's ontwikkeld hebben en waarvoor ik ze enorm dankbaar ben.
Reactie schrijven